

Freddy Maertens spoedt zich naar de kelder van het Centrum Ronde van Vlaanderen om zich te voor te bereiden op de tocht van oud-profs, die net als de 6000 wielertoeristen vandaag van Oudenaarde naar Roubaix rijden. Een combinatie van de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. De heuvels in de Vlaamse Ardennen en de kasseistroken in Noord-Frankrijk. Ik sta in de shop van het bekende wielermuseum in Oudenaarde, omdat ik mijn handschoenen thuis ben vergeten. En een beetje stof met gel om je handen te beschermen is wel zo handig op de kasseien.
Het is prachtig op de vroege ochtend van 1 mei in de omgeving van Oudenaarde. Maar de Koppenberg is vandaag een onneembare skischans met zoveel deelnemers. Op het steilste stuk stropt de bonte stoet van recreanten. Vrouwen gaan van de fiets, mannen vallen omver. Ik kan niet anders dan gaan wandelen. Maar zelfs dat is niet veilig. Naast mij vallen twee mannen met fiets en al omver, de schoenen in de klikpedalen. Een kerel van 90 kg valt op mijn voorwiel. Ik vloek, maar als ik zie dat hij een Cannondale Synapse opraapt, geven we elkaar de hand.
Op de Kwaremont en de Patersberg zijn er minder problemen. Eigenlijk gaat het voorspoedig. Maar de kasseistroken rond Roubaix, dat is andere koek. Als de Putberg in Asse al lastig is, dan is de Carrefour de l' Arbre met recht de hel. Onvoorstelbaar dat de profs hier over heen vliegen. De stroken van Gruson en Hem zijn beter te doen, maar alleen omdat je de ruimte hebt om uit te wijken naar de zandstroken.
Het binnenrijden van de vélodrome in Roubaix is fantastisch. De kans om mijn nieuwe outfit van Die Or Val - Col de la Bonette aan de wereld te tonen. Maar op de streep is geen beroepsfotograaf te bekennen, terwijl ik een fraai aankomstritueel in gedachten had.
Er zit niets anders op dan terug te rijden naar Oudenaarde. Dit keer lekker vlak langs de Schelde. Ik moet twee groepjes laten gaan omdat het tempo te hoog ligt. Maar de mannen van Deme kan ik wel volgen. Gelukkig maar.
In het tv-journaal zie ik o.a. Sean Kelly en Francesco Moser. ' Ik fiets alleen als het mooi weer is', zegt de Italiaan. Het was mooi weer en een mooie tocht.